Ανίχνευση Μικροβίων Χλαμύδια, Ουρεόπλασμα, Μυκόπλασμα
Η λοίμωξη αυτή προκαλείται από το βακτηρίδιο Chlamydia trachomatis το οποίο πολλαπλασιάζεται μέσα στα κύτταρα του οργανισμού που προσβάλλει. Τα χλαμύδια αποτελούν το πιο συχνό αφροδίσιο νόσημα της κατηγορίας των βακτηρίων. Μπορεί να μεταδοθεί μετά από κολπική, πρωκτική ή στοματική σεξουαλική επαφή. Τα χλαμύδια αποτελούν γενικά μια «σιωπηρή νόσο» επειδή το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών που έχουν μολυνθεί δεν εμφανίζουν συμπτώματα και για το λόγο αυτό η λοίμωξη μπορεί να παραμείνει αδιάγνωστη. Άλλες φορές (μετά από μόλυνση του τραχήλου ή της ουρήθρας) μπορεί να προκληθούν ασυνήθιστες εκκρίσεις από τον κόλπο ή το πέος και καύσος κατά την ούρηση.
Πώς μεταδίδονται τα χλαμυδια;
Τα χλαμύδια συμπεριλαμβάνονται στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, τα οποία μεταδίδονται με σεξουαλική επαφή.
Ποια είναι τα συμπτώματα των χλαμυδίων;
Τα συμπτώματα στις γυναίκες, μολονότι σε μεγάλο ποσοστό δεν εκδηλώνονται, είναι τα εξής:
- έκκριση από τον κόλπο
- πόνος στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις
- φαγούρα ή πόνος κατά την ούρηση
- πόνος ή κράμπες στο κάτω μέρος της κοιλιάς
- πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς
- πόνος κατά τη διάρκεια της συνουσίας.
Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται στους άνδρες είναι τα εξής:
- έκκριση από το πέος
- φαγούρα ή πόνος κατά την ούρηση
- πόνος στο ορθό και αυξημένες εκκρίσεις.
Τι είδους επιπλοκές μπορούν να προκαλέσουν τα χλαμύδια;
Οι επιπλοκές της λοίμωξης από χλαμύδια δυνητικά μπορεί να αποβούν ιδιαίτερα επιβαρυντικές για τη γονιμότητα της γυναίκας και του άνδρα, ιδιαίτερα όταν η λοίμωξη παραμένει ασυμπτωματική και συνεπώς αδιάγνωστη.
Στις γυναίκες μπορεί να προκαλέσει τις εξής:
- σαλπιγγίτιδα με κίνδυνο στείρωσης, φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, πρωκτίτιδα
- εξωμήτρια κύηση
- μπορεί να προκαλέσει επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία στο νεογέννητο βρέφος
- υπογονιμότητα.
Στους άνδρες μπορεί να προκαλέσει τις εξής:
- ουρηθρίτιδα
- μόλυνση στην επιδιδυμίδα με φλεγμονή και πόνο κοντά στους όρχεις
- έκτπωση της ποιότητας του σπέρματος
- στειρότητα.
Πώς γίνεται η διάγνωση των χαλμυδίων; Γιατί πρέπει να κάνω τη μοριακή εξέταση για τα χλαμύδια;
Η διάγνωση για τα χλαμύδια γίνεται με κλινική εξέταση και ειδικό εργαστηριακό έλεγχο των εκκρίσεων. Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες (Watson et al, J Med Microbiol 2002;51:1021–31; Olafsson et al, Acta Derm Venereol 1996;76:226–7; Wilcox et al, Sex Transm Infect 2000;76:177–8. ) που υποδεικνύουν την υπεροχή της μοριακής εξέτασης σε επίπεδο ευαισθησίας (97% έναντι 70%-85% της κλασσικής μικροβιολογικής καλλιέργειας). Για το λόγο αυτό, η μοριακή εξέταση για τα χλαμύδια συστήνεται και από παγκόσμιους οργανισμούς (World Health Organization, British Association for Sexual Health & HIV). Ιδιαίτερα σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι τυχόν καθυστερήσεις στην παραλαβή του δείγματος από το ειδικό εργαστήριο δεν επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της μοριακής εξέτασης και τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα σε σχέση με την κλασσική μικροβιολογική καλλιέργεια.
Πώς θεραπεύονται τα χλαμύδια;
Η θεραπεία για τα χλαμύδια περιλαμβάνει λήψη αντιβιοτικών, τα οποία εκριζώνουν το βακτήριο μετά από 1-3 εβδομάδες. Η θεραπεία, ωστόσο, θα πρέπει να εφαρμοστεί και στον ερωτικό σύντροφο προκείμενου να εξαλειφθεί το ενδεχόμενο επαναμόλυνσης.
Πώς μπορούν να προληφθούν τα χλαμύδια;
Τα χλαμύδια, όπως όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, προλαμβάνονται με την ασφαλή σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τη μετάδοση της νόσου είναι να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή μέχρι να καταπολεμήσετε τη λοίμωξη. Μην εκθέτετε την περιοχή του κόλπου σε υγρασία (ιδρώτας, βρεγμένο μαγιό) και σε μικρόβια, φορώντας ακατάλληλα εσώρουχα ή χρησιμοποιώντας ξένη πετσέτα. Κάνετε τακτικά τεστ Παπανικολάου και επισκεφθείτε το γιατρό σε περίπτωση που παρουσιάσετε συμπτώματα όπως φαγούρα, αύξηση κολπικών υγρών κ.τ.λ.
